Nightmare Alley (2021)

Dit was nog een opmerkelijke film. Een sfeervolle film met een leuk verhaal. Wat een cast ook en ook visueel zag het er wel goed uit.

Wel een lange film, maar er gebeurde dan ook wel veel. Het einde was wel goed gevonden.

Door de setting en tijdsgeest was het wel eens wat anders, vond het wel de moeite om gezien te hebben.

Redelijke film, mooie jaren 30/40 sfeer,. En ook wel een prima verhaal.

3.5 ***

Visueel erg mooi, mooie plaatjes, mooie locaties en props, en een mooie cast. Nouja, behalve Blanchett dan, want zoals altijd ligt zij me niet zo goed. En Cooper vind ik ook eigenlijk wat tegenvallen, en dat groeit naarmate de film langer duurt - en ja, 150 minuten is dan echt wel lang genoeg. Daarmee komt het vooral voor Mara om het doek op te houden, en dat lukt maar matig.

Met het verhaal heb ik het ook niet zo heel erg, het gaat een beetje kronkelend steeds verder van de oorsprong af totdat het daar aan het einde volkomen los van komt. Dat zou niet zo erg zijn als het begin niet aangevoeld had als sterker, rijker dan het einde - het voelt ietwat als een steeds toenemende teleurstelling zo. Net zoals de mooie cast steeds kleiner wordt naarmate het verhaal vordert en zich steeds meer toespitst op de paar karakters die overblijven.

Maar misschien gewoon op een verkeerd moment gezien, dat kan ook. Vooralsnog maar even een wat matige score.

Werkelijk schitterende productie! Hopelijk blijft Hollywood dit soort dure arthouse films maken, want het is echt prachtig gemaakt.

Del Toro is natuurlijk sowieso een sterk regisseur naar ik vind dit misschien wel zijn beste. Hij neemt er wel de tijd voor en het is lang onduidelijk waar het verhaal heengaat. Maar het blijft boeien vanwege de interessante personages en de kleurrijke setting.

4*

Prachtige beelden, maar te lang en zonder sympathieke personages is dat een extra lange zit.

Mooi en sfeervol gefilmd en goed geacteerd. Dit is volgens mij een dure productie geweest. Maar daarmee heb ik de highlights zo'n beetje gehad want qua verhaal stelde het niet veel voor. Het was een lange zit die niet echt boeiend was, laat staan enig misdaad/thriller-gehalte had.

By the way: Bradley Cooper... misschien wel een goede volgende Indiana Jones. De hoed heeft hij al.

Het circus, magische curiositeiten en rare snuiters incluis: waar anders zou Guillermo del Toro zich kunnen thuis voelen? ‘Nightmare Alley’ verkent het straatje zonder schijnbaar end, van zodra een nachtmerrie zich op gang getrokken heeft – kunnen we de titel als dusdanig begrijpen?

Hoe echter ontstaat die nachtmerrie? Is er van meet af aan sprake van ernstig moreel verval bij Stanton Carlisle? Is hij al vanaf de eerste scènes een freak, een lot dat hem onvermijdelijk boven het hoofd hangt? Op zich heeft een dergelijk narratief – loontje komt om z’n boontje – weinig om het lijf…behandel geen ander, zoals je zelf niet behandeld wilt worden. Ergens in de verte dondert het Kants categorische imperatief, juist!

Guillermo del Toro maakt van zijn bovenal spannende film echter ook nog eens een interessante oefening in empathie. Zoals Bradley Cooper de protagonist neerzet, krijg je gaandeweg sympathie voor hem. Ook wanneer hij langzamerhand ontspoort. Ook wanneer hij moedwillig de rijken besteelt voor zijn eigen gewin. De ervaring is echter ontregelend: sympathie voor deze schurk zou uit den boze moeten zijn. En toch…

Wat leert ons dan ‘Nightmare Alley’? Dat mededogen maakbaar is, dat ook het publiek vatbaar is voor het opgevoerde toneel, dat mensen zich kunnen laten opslokken door het circus, de schone schijn die een pikzwarte moraal verbergt? Het is een les die we kunnen meenemen naar de wereld daarbuiten – wanneer Jan met de pet in de slachtofferrol kruipt, of een of andere despoot de legitimiteit van de democratie in twijfel trekt…opgepast, empathie is maakbaar, en het menselijke instinct dus feilbaar!

3,25*

Best een lange zit, maar Nightmare Alley is zeker de moeite waard. Daar zorgt de mooie vormgeving en setting in de jaren 30/40 van de vorige eeuw wel voor. Het verhaal lijkt heel lang één kant op te gaan, maar met de introductie van Dr. Lilith zoekt de film toch duidelijk een andere weg. Het rondtrekkende gezelschap laten we achter ons en we zien onze vriend Stanton steeds meer risico's nemen. Naar het eind toe lijkt dat naar een mooie climax te gaan, maar dat viel helaas tegen. Zo mooi als het begon kon Nightmare Alley helaas niet de gehele film volhouden, maar bovengemiddeld goed is de film zeker.

Ik heb me hiermee goed vermaakt. Zal er geen tweede keer naar kijken. De film duurt daarvoor te lang.

Visueel en cast mooi, maar matig verhaal, je bent vanaf de start naar iemand aan het kijken die ontspoord is. Geen aanrader. Badkuipscene had niet gehoeven.

Lang geleden dat ik een mainstream film heb gezien dat geen rekening houd met kinderen, een jeugdig publiek of een wereldwijde markt. Nightmare Alley voelt aan als een persoonlijk passie project (de Film Noir) en het is haast een mirakel te noemen dat iemand hem de financiële middelen en artistieke vrijheid heeft gegeven om deze film te maken. 7,5/10

Wel, wel, wel.

Wat een langdradig saaie film..

Totaal geen thriller of zoiets..

Meer dramatisch gelul,en totaal geen verhaallijn..

Prachtige cinematografie, maar desondanks zijn de karakters zelf erg 2D gebleven. Terwijl de duur alleen al tot meer diepte zou kunnen nopen. Niettemin bleef ik geboeid hoe het zou aflopen. Verhaal eindigde geforceerd moralistisch, en dat terwijl de hoofdrolspeler Bradley Cooper niet eens zo'n bad guy was. Je kon merken dat ze dat tegen het einde ook doorhadden, en frommelde toen (voor mijn gevoel) een scene met z'n vader ertussen. Had beter gekund. Film is bij lange na niet uit de kosten gekomen.

Het grootste probleem is dat Bradley Cooper geen grote gluiperd is zoals Tyrone Power in de originele film laat zien.

Filmisch prachtig vorm gegeven. Alleen de finale zie je al van mijlen ver aan komen. Een aantal van de zeven zonden worden goed naar voren gebracht.Cate Blanchet speelt haar rol met verve.

Deze vorige week zondag zitten kijken.

Erg mooi gemaakte, ietwat afstandelijke film, zich afspelend in de jaren '40.

Del Torro ditmaal niet met vreemde wezens in de weer, of je moet de personen, die in het verhaal mee doen, als zodanig bestempelen.

Opvallend is dat eigenlijk niemand hier feitelijk een sympathiek persoon neer zet, iedereen is voornamelijk met zichzelf bezig en om de anderen een poot uit te draaien.

Alleen Molly weet nog enige sympathie te wekken, al lijkt ze van een behoorlijk sterke onafhankelijke vrouw langzaam te transformeren in een zwakke, ongelukkige dame, die niets meer in eigen hand heeft.

Hoofdrolspeler Cooper lijkt aanvankelijk een "Ryan Gosling" te doen, maar na een minuut of tien verbrak hij dan toch de stilte en begon te praten.

Het karakter, wat hij speelt, is net als alle andere, alles behalve sympathiek, wat je als kijker wel wat moeilijk doet mee leven, omdat je je nauwelijks met hem kunt identificeren. Uiteindelijk is de film toch zo gemaakt en geschreven dat je wel degelijk enige sympathie (en zelfs medelijden) voor hem krijgt.

Het einde is lekker cynisch en redelijk onverwacht.

Kortom: knap gemaakt, mooi, sfeervol en prachtig van uiterlijk, maar wel een film, die ik niet snel nog een keer hoef te zien.

Een acht, ofwel 4 sterren.

Een remake en dan vraag ik me altijd af 'waarom?'. Om er zijn ding mee te doen, dan. Zijn: van Guillermo del Toro. Ding: overgestileerd, bijna abstracte art direction. En ik hou daar niet van. Zeker niet met die enerverende (voor de Nederlanders: in België is 'enerverend' op de zenuwen werkend) muziek erbij. Dat wereldje is niks voor mij. (morgen maar eens voor de 5de keer naar Mean Streets, die tegelijkertijd op een andere zender was, want die rauwe realiteit kan ik dan weer wel bijzonder smaken)

Ja, het is prachtig gedaan, kosten noch moeite werden gespaard (naar een Guillermo del Toro pretpark zou ik dan weer wel willen gaan) de cast is indrukwekkend (hoewel ik geen Bradley Cooper-fan ben), de decors zijn 'af'. Maar het zit allemaal onder een soort stolp. Het is verfilmd als een stripverhaal. Nochtans is het scenario ijzersterk (ook al was het einde lichtjes voorspelbaar, nu ja, laat ik eerlijk zijn… naar het einde toe, voelde je aan waar het naartoe ging). Maar ja, dan zou ik toch net zo graag het origineel willen zien!

Grappig nog wel hoe psychoanalyse werd neergezet als een geofficialiseerd soort zwendel.

?????

Het grootste mankement van deze re-make (uiteraard is dat mijn bevinding) vind ik het ontbreken van de broeierige en licht erotische sfeer, die het origineel ondanks de Hollywood-gedragscode wél had. Zo'n Joan Blondell is natuurlijk ook moeilijk te overtreffen. En de Stanton die Cooper neerzet was helaas teveel Indiana Jones. De beelden waren dan weer wel om door een ringetje te halen, adembenemend. Het einde, evenals enkele andere gebeurtenissen kregen in deze nieuwe versie ook een verandering, waar ik niet enthousiast van word. Al was dat einde wellicht iets te romantisch, de meerwaarde zat hem in het cyclische element: Stanton en Molly eindigen als Zeena en Pete. .

Ondanks al mijn kritiek blijft Nightmare Alley een fascinerende film en zeker de moeite waard !

Ik weet niet wat het is met deze film, maar hoe kleurrijk (zowel letterlijk als figuurlijk) de geschetste wereld ook is en hoe onafwendbaar de plot ook wordt voortgestuwd (en dat het niet goed met Stanton zal aflopen is al vanaf de eerste minuut voelbaar – zijn hoogmoed moet en zal voor de val komen), het blijft toch allemaal een beetje op afstand, alsof ik eerder naar een parabel dan naar een realistische of realistisch bedoelde film zit te kijken. Del Toro heeft een karrevracht aan goede en interessante acteurs voor de camera's gekregen, en het ziet er allemaal weer piekfijn uit, maar het blijft voor mij toch eerder een opvoering dan een verhaal, alsof ik de verteller de hele tijd in de coulissen voel staan. En het vervelende is dat je iets dergelijks ook over de Coens of Tarantino zou kunnen zeggen, maar bij hen kom ik er (meestal) wèl toe om zonder voorbehoud meegesleept te worden.

Beetje raar allemaal,maar blijft vermakelijk.

Voor deze film geldt de uitspraak:Beetje vreemd maar wel lekker!)

Beetje lang 150 min

Goede cast met name Bradly Cooper speelt een prima rol.

De rest van de best wel bekende acteurs bijna allemaal maar een klein rolletje.

Cate Blanchet,Willem Dafoe,Ron Perlman etc.

Is die zwart-wit versie (Nightmare Alley: Vision in Darkness and Light op ) nou al uit op Blu Ray?

De zwart-wit versie gezien in bios. Wat een verschil. Alles werkte VEEL en VEEL beter. Minimaal een ster omhoog. Kan vijf worden. Heel benieuwd naar:

Guillermo del Toro is working on an extended cut of the black & white version of his film Nightmare Alley - joblo.com

Had deze blijkbaar nog niet gezien. Ook dit werk va Guillermo del Toro is weer fijne kijkervaring, echt wel fan van deze regisseur.